υποπροάγων

-οντος, ὁ, Α

αυτός που είναι κάτω από τον προάγοντα, δευτερεύων προάγων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + προάγων «τίτλος αξιωματούχου», μτχ. τού ρ. προάγω].